Reyalisasyon (Parabula ng Banga)

                         Ang buhay noon, kahit sabihin pa natin na lahat tayo ay pantay-pantay may mga bagay parin pala talagang nagpapatunay na hindi lahat ay pantay-pantay. Gaya na lamang sa babae at lalaki. Di hamak na mas tinatanggap sa trabaho ang mga lalaki kaysa mga babae dahil sinasabi nilang mahihina ang mga babae. Sa larangan ng edukasyon. Noon, lalaki lang ang may karapatang mag-aral at dapat ang mga babae ay nasa bahay lang. At ang pinaka masakit, sa ibang lugar, binibili ang babae depende sa katawan mo ang halaga ng bayad, nakakapanghina ng puso. Sa simpleng mga bagay napapakita ang hindi pantay na pagtrato. Isa pa, narealized ko din na ayaw kong matulad sa isang bangang gawa sa lupa. Dahil siya, mahina siya at hindi sumusunod sa pinapayo ng magulang kaya ayun, nasira siya. Kaya ako, susunod na ako sa mga magulang ko baka kasi pagdating ng panahon pagsisihan ko lahat ng mga ginawa ko. Dahil sabi nga nila masayang maging bata, pero mahirap maging magulang.
                        At higit sa lahat, nagpapasalamat ako dahil kahit papano, sa panahon ngayon limitado na lamang ang mga bagay na nagsasabing hindi pantay-pantay ang bawat tao. Ngayon kasi, kahit na mahirap st mabigat ang trabaho, ginagawa ng mga babae. Nakakapag-aral narin ang mga kababaihan gaya ng mga kalalakihan. Pinapantayan na nila ang kakayahan ng mga lalaki, kahit na alam naman nating hindi iyon mangyayari. Nagpapasalamat ako, dahil isa ako sa mga taong nakikinabang sa karapatan at pribelehiyo na ito. Kaya dapat na maging masaya at ienjoy natin ito habang natatamasa pa nating mga lalaki.